Gmach Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach zaprojektowano tak, aby budynek ten funkcjonował niezależnie od programu wydarzeń określonych dla tego typu obiektu. Celem jest zmiana postrzegania budynku filharmonii jako obiektu zamkniętego i przybliżenie go mieszkańcom miasta. Rozbudowanie hall’ u wejściowego wykreowało otwartą przestrzeń sprzyjającą funkcjonowaniu obok siebie różnorodnym, interaktywnym działaniom. Zakłada się ciągłość użytkowania tych przestrzeni jako galerii sztuki, miejsca spotkań artystycznych i klubów dyskusyjnych oraz miejsca wystaw czasowych. Kameralna sala o przeszklonej ścianie od strony hall’ u wejściowego i wielofunkcyjnym przeznaczeniu stanowić ma rodzaj żywego obrazu, a usytuowanie pomieszczeń administracyjnych wzdłuż otwartych galerii ma za zadanie wypełnić budynek filharmonii życiem, które zazwyczaj toczy się w miejscach niedostępnych dla uczestników koncertów i innych wydarzeń artystycznych. Zaprojektowanie kilku pomieszczeń przeznaczonych do wynajęcia wraz z możliwością korzystania z przestrzeni wspólnych wpłynie na dodatkowe ożywienie wnętrza budynku. Należy podkreślić, że ich przenikanie się nie będzie wpływać na prawidłowość funkcjonowania filharmonii jako przedsiębiorstwa artystycznego o określonych wymaganiach funkcjonalnych i przestrzennych. Kompozycję elewacji kształtuje rytmiczny układ szklanych prostopadłościanów odcinających się od gładkiej, poprzecinanej szklanymi strunami bryły budynku. Spokojny i czysty rytm elewacji przerwany jest bryłami walców osadzonych na osi wejścia głównego, jak również jednego z wejść bocznych.